Een public key gebruik je als adres om coins op te ontvangen. Een private key gebruik je om coins mee uit te geven. Daarom is je private key zo belangrijk en moet je hem geheim houden. Het is belangrijk om te weten wat deze twee betekenen en wat dat voor een investeerder in cryptocurrency inhoudt. Deze les is bedoeld om je precies te informeren wat deze termen betekenen, zodat je waakzaam blijft in je crypto avonturen.
✔️ Voor Bitcoin transacties zijn twee sleutels nodig: een public key om te ontvangen en een private key om te verzenden.
✔️ De private key is het belangrijkst omdat deze toegang geeft tot je fondsen. Als iemand deze sleutel weet kan hij jouw crypto stelen.
✔️ De public key kan worden gegenereerd door een algoritmische afleiding van de private key en is zichtbaar op het cryptocurrency grootboek.
✔️ Alle transacties worden bijgehouden en verwerkt op de blockchain, waardoor het gedeelde grootboek up-to-date blijft.
We horen deze woorden vaker de revue passeren, de public key of publieke sleutel en de private key of de private of geheime sleutel. Maar wat bedoelen ze daar nou eigenlijk mee?
Satoshi Nakamoto zag wel in dat er twee sleutels nodig waren om bepaalde problemen in de cryptografie te omzeilen. Je had een public key nodig om Bitcoin op te ontvangen en een private key om je Bitcoin te versturen. De laatste key is dan ook de belangrijkste. Met dit systeem kon je op een veilige manier werken met Bitcoin en was het stelen ervan slechts mogelijk als je toegang had tot de private keys.
Hieruit volgt een ander bekend gezegde: not your keys, not your coins. Daarmee wordt bedoeld dat als je niet in het bezit bent van de private keys je ook technisch gesproken niet de eigenaar bent van die coins. Dit is de situatie op bijvoorbeeld exchanges. De exchange is in het bezit van de private keys en jij hebt de public keys.
We zullen de public key of publieke sleutel eens nader bekijken. Als je cryptocurrency wilt sturen naar iemand anders heb je zijn adres (=publieke sleutel) nodig. Dit kan hij opzoeken op bijvoorbeeld een exchange of wallet. Hij kan daar ook zelf een maken.
De public key wordt gemaakt door een algoritmische afleiding van je private key. Je kunt zo veel public keys hebben als je wilt, je hebt echter maar één private key. Sommige mensen gebruiken voor iedere transactie zelfs een ander publiek adres, omdat ze niet willen dat mensen weten welke fondsen ze allemaal verstuurd en ontvangen hebben.
Het is namelijk zo dat je public keys openbaar zijn op het grootboek van een cryptocurrency database. Iedereen kan dus op een blockchain explorer zien wat er gebeurd is per adres. Als je vaak genoeg hetzelfde adres gebruikt kunnen mensen hier wellicht iets uit afleiden wat betreft je private gegevens.
Voor de meeste mensen zal dit weinig uitmaken. Maar sommige mensen, die veel crypto hebben, willen hun transacties wellicht geheimhouden. En dat kan. Gelukkig hoef je deze lange adressen niet te onthouden of te typen, je kunt ze gewoon kopiëren en plakken uit de wallet of exchange.
Een publiek adres of public key van bijvoorbeeld Bitcoin ziet er zo uit:
1L4RVR6BHXcEL3NNPcBdEcLHA1bn7yJhjM
Een private key of private sleutel is je geheime sleutel, die toegang geeft tot je fondsen. Als iemand deze sleutel weet kan hij jouw crypto stelen. Als je hem zelf weet kun je je coins ook uitgeven, wat wel handig is. Een private key wordt gemaakt door een string van ten minste 21 willekeurige karakters uit te loten. Hij kan niet afgeleid worden, zoals de public key.
Een private key ziet er zo uit:
5Kb8kLf9zgWQnogidDA76MzPL6TsZZY36hWXMssSzNydYXYB9KF
De private key kun je zien als de handtekening die je onder een officieel document zet om te bewijzen dat jij de transactie hebt gedaan. Jij bent immers de enige die deze geheime sleutel weet, niemand heeft jouw schrijfstijl. Iedere keer dat je coins verkoopt doe je dat door te ondertekenen met je private key. Anders kan de verkoop niet door gaan. Als een transactie onderschept wordt door bijvoorbeeld hackers, wordt de sleutel veranderd van de transactie en gaat hij niet door. Een zeer veilig systeem.
Je kunt deze samenwerking tussen public en private keys zien als het equivalent van je bankrekening. Iedereen kan weten wat jouw bankrekening is, je public key, maar er fondsen van af halen is een andere zaak. Zo heb je een aantal private keys in je bezit die anderen niet hebben, waardoor ze geen geld van jou kunnen uitgeven. Je hebt een bankpas met je pincode. Alleen jij weet die pincode. Dat is je private key. Heeft iemand jouw bankpas dan kan hij nog niks van je bankrekening afhalen. Bij thuis bankieren heb je jouw bankpas en je e-dentifier nodig. Dat is nog een private key. Voorts moet je nog inloggen bij je bank, nog een private key.
Op een cryptocurrency blockchain werkt het hetzelfde. Met je public keys kun je mensen een adres geven waar ze crypto naar toe kunnen sturen. Hiervan kun je er zo veel hebben als je wilt. Al deze coins komen aan op hetzelfde private adres, waar je toegang toe hebt via je private keys. Als een transactie voltooid is wordt deze ingeboekt op de openbare gedistribueerde ledger (publiek gedeeld grootboek) en weet het netwerk welke private adressen welke fondsen hebben. Alle transacties worden op deze manier bijgehouden en verwerkt in een nieuw block op de blockchain, waardoor de staat van het grootboek altijd up to date is.