De metaverse is te veelomvattend om even in een paar zinnen uit te leggen. Met zo veel verschillende definities en technieken leek het ons een prima onderwerp om dit uitgebreide Academie artikel aan te wijden.
De metaverse is in zijn pure vorm alle virtuele online werelden bij elkaar
Een metaverse is een virtuele online wereld waar al dan niet met cryptocurrency gewerkt wordt en waar je met een avatar rondloopt
Een metaverse is tijdloos, zonder eind, heeft een onafhankelijke economie, is in realtime, permissieloos en alle deelnemers helpen hem creëren
De term metaverse is verzonnen door Neal Stephenson in zijn scifi roman "Snow Crash"
Zowel virtual als augmented reality kunnen onderdeel zijn van een metaverse
Allerlei games als Fortnite en Second Life rekenen we tot de voorlopers van een metaverse
Grote bedrijven als Meta en Google zijn ook erg geïnteresseerd in het bouwen van een metaverse
In een metaverse gebaseerd op blockchain werkt men met crypto, NFT's en AI
Verdienmodellen in de huidige gaming metaverses zijn vaak erg slecht uitgedacht
Een metaverse heeft enorme voordelen, maar eigenlijk ook flinke nadelen
Met een avatar kun je in 3D rondlopen in een metaverse. Zijn kleding, huis, naam, et cetera zijn meestal NFT's en kun je kopen en verkopen met cryptocurrency
Een metaverse kan onderdeel worden van Web3, maar ook een speeltje worden voor grote bedrijven als Meta
Wanneer mensen te veel in een metaverse spelen kunnen ze snel ongezond gaan leven
Om de metaverse, één overkoepelende wereld, te creëren heb je niet alleen standaarden nodig, maar ook een gezamenlijk reëel speelveld, dit is nog heel ver weg
De metaverse in zijn meest pure vorm is een overkoepelende onlinewereld, waarin alle andere virtuele werelden samenkomen en kunnen werken en waarin crypto vaak een grote rol spelen. Als gebruiker krijg je het gevoel dat je fysiek aanwezig bent (bijvoorbeeld door een avatar) in een driedimensionale wereld die gebaseerd is op coördinaten. Dit is echter nog een heel ver van mijn bed show. De vraag is zelfs of dit ooit mogelijk is.
Het woord metaverse is een samenstelling van meta en verse. Meta heeft vele betekenissen, maar in dit geval kan het beste omschreven worden als bovenop of naast, zoals in metafysica. Verse is een afkorting van universum. De samenstelling betekent dus zoveel als bovenop of naast het fysieke universum.
Een andere definitie zegt dat dit het hele netwerk van aan elkaar gekoppelde interactieve 3D-ruimtes is waar je met een avatar kunt rondlopen in een allesomvattend virtueel universum.
De volgende definitie zegt dat het een combinatie is van virtual reality en augmented (aangevulde) reality, soms aangeduid met mixed reality.
Weer een definitie zegt dat het een omgeving is waar de digitale en fysieke wereld samenkomen via augmented reality. Dit is dus de werkelijkheid zoals we die allemaal kennen, aangevuld met virtuele aspecten. Deze metaverse kan ook een eigen virtuele economie hebben, waar mensen echt geld kunnen verdienen. De bedoeling van deze wereld, ondergebracht in Web3, is het om in eigen beheer (Self Sovereign Identity) allerlei activiteiten te ontplooien, waardoor niet grote bedrijven als Facebook of Google je gegevens in bezit hebben, maar jij als gebruiker alles bepaalt.
Voor een echte metaverse zou je niet alleen van de ene virtuele wereld naar de andere kunnen overspringen, maar zouden alle virtuele werelden onderdeel zijn van dezelfde metaverse.
Een aantal aspecten horen echter wel bij een gebruikelijk metaverse:
Oneindig en tijdloos. Deze wereld houdt normaal gesproken niet ergens op, je kunt gewoon eindeloos doorlopen. Als je inlogt zul je zien dat de wereld doordraaide zonder jou. Zo kun je opeens een plant voor je huis zien staan of zo, die er neer is gezet toen jij offline was.
Onafhankelijke economie. Binnen in dit metaverse bestaan afzonderlijke economische realiteiten.
Synchroon en realtime. Het is geen turnbased game of zo. Alles gebeurt net als in de fysieke wereld tegelijkertijd. Als mijn buurman een hond uitlaat kan ik dat zien.
Permissieloos. Iedereen mag en kan altijd meedoen, tenzij het een gecentraliseerde wereld is. Toegang is verzekerd door verbinding te maken met je wallet.
Iedereen creëert de wereld. Iedereen mag dingen maken die in dit metaverse gebruikt kunnen worden.
De term metaverse werd voor het eerst genoemd in de sciencefictionroman “Snow Crash” van Neal Stephenson uit 1992. Snow crash is in deze roman het gevolg van een gecrashte Macintosh computer die in de bitmap brabbeltaal schreef en de naam snow crash kreeg.
In deze roman lopen mensen als avatars rond in een door Stephenson verzonnen metaverse. Deze metaverse is een virtuele wereld die lijkt op een Massive Multiplayer Online Game (MMOG). Door hyperinflatie is een anarcho-kapitalistische wereld ontstaan, waarin vrijwel alles in private handen terecht is gekomen, inclusief hele landen. Mensen zijn uiteindelijk overgestapt op elektronisch geld die ze gebruiken voor belastingvrij encrypted online transacties.
Om in deze wereld rond te lopen heb je een soort sneeuwbril nodig. Sommige mensen blijven constant verbonden met dit altijd aan staand metaverse en worden gargoyles genoemd vanwege hun groteske, afwijkende uiterlijk. Alles in deze virtuele wereld wordt meegemaakt uit een eerste persoonsperspectief.
Wat betreft toekomstvoorspelling heeft deze roman het beslist niet slecht gedaan. Laten we hopen dat niet alles werkelijkheid wordt!
Virtual reality is een schijnwerkelijkheid die gesimuleerd wordt door een computer. Gebruikelijke methoden bestaan uit het opzetten van een virtual reality bril die zowel visuele als auditieve effecten genereert, zodat je een wereld kunt ervaren in eerste persoonsperspectief die zo echt mogelijk is. Deze VR brillen hebben een ingebouwde microfoon en speaker.
Aangezien de zintuiglijke wereld ook nog bestaat uit ruiken, proeven en tastzin zal het nog wel even duren voordat virtual reality enigszins de fysieke wereld verdergaand integreren kan.
VR wordt wel vaak gebruikt om je voor te bereiden op de echte wereld, zoals een flight simulator, chirurgie, of een ongeluk in een chemische fabriek simuleren om mensen te trainen en voor te bereiden. Ook wordt het gebruikt om mensen die een ongeluk hebben gehad ervaringen te laten opdoen alsof hun volledige vermogens nog intact zijn.
Leuke varianten hiervan zijn bijvoorbeeld boksen tegen bekende kampioenen, voetballen tegen de grootste sterren en zo’n alien bevechten uit de gelijknamige film, alles kan! Ook kun je concerten beleven alsof je erbij bent, zoals dat van Travis Scott of Ariana Grande in de Epic game “Fortnite”.
Het samenbrengen van grote groepen mensen in een virtuele wereld kan ook grote besparingen opleveren op het gebied van transport en logistiek.
Andere toepassingen bestaan uit het van tevoren testen van de animo naar een product, voordat je het op de markt brengt. Hierdoor kunnen hoge kostenbesparingen worden gedaan op het gebied van ontwikkeling en productie.
Kunstenaars kunnen een expositie houden van hun kunstwerken en over de hele wereld afnemers krijgen. Het kunstwerk zelf zouden ze kunnen verkopen als NFT.
Minder voor de hand liggend is het bijvoorbeeld om een virtuele kledingwinkel te betreden en op basis van je opgegeven maten te kunnen bekijken of iets goed past en je ook goed staat voor je het online bestelt. Veel toepassingen zullen als een verrassing komen. “Ziet mijn kont hier dik in uit?” Oordeel zelf!
Er zijn al een aantal films gemaakt met de virtuele werkelijkheid als onderwerp, zoals “Inception”, “Ready Player One” en natuurlijk “Avatar”.
“The Matrix” is een voorbeeld van een virtuele werkelijkheid die echter aandoet dan het werkelijke leven. Daarvoor was wel een film nodig.
“I know this steak doesn’t exist. I know that when I put it in my mouth, the Matrix is telling my brain that it is juicy and delicious. After nine years, you know what I realize? Ignorance is bliss.”
Augmented reality (AR) is de werkelijkheid zoals wij die allemaal kennen, aangevuld met elementen die een computer gemaakt heeft. AR heeft een link met mediated reality, waarbij de waarneming van de realiteit veranderd wordt door een computer om zodoende een beter begrip van de werkelijkheid te krijgen, zoals bij de Google Glasses of een andere augmented reality bril.
AR voegt een extra informatielaag toe aan de werkelijkheid in realtime, interactief en driedimensionaal. Ook deze techniek wordt gebruikt door simulatoren, maar ook door aanvullingen die in beeld komen die zonder AR niet opgemerkt kunnen worden. Zo kun je allerlei informatie laten projecteren via je bril, zodat je realtime statistieken krijgt van aandelen of cryptocurrency zonder van scherm te verwisselen.
Allerlei trainingsprogramma’s kunnen met augmented reality gecreëerd worden, zonder last te hebben van de werkelijkheid, zoals het werken met chemicaliën, tegenstanders bevechten op het oorlogspad of sociale interactie oefenen met klanten.
Een bekend voorbeeld van augmented reality is Pokémon Go, waarbij je in de echte wereld virtuele beestjes kon vangen waar je voor beloond werd. Hier werden ook direct belangrijke bottlenecks gevonden, zoals opstoppingen op de plek van de beestjes en problemen met privacy of rechten in het publieke domein.
Snowfoot heeft een map gemaakt van allerlei spelers die in de metaverse een voet aan de grond willen krijgen of al hebben:
Voorlopers van de tegenwoordige play to earn metaverse games zijn spellen als Second Life (2003), waarbij je een avatar creëerde en daarmee rondliep en communiceerde met andere avatars. In Second Life kon je een hele nieuwe persoonlijkheid uitvinden en een echte rockster, voetbalgod of CEO zijn.
Ook de MMOG (Massive Multiplayer Online Game) en MMORPG (Massive Multiplayer Online Role Playing Game) games mogen we rekenen tot de padvinders van de metaverse.
Fortnite (Epic Games) rekenen we ook tot de voorlopers van de metaverse.
Minecraft is technisch gesproken geen metaverse, omdat je alleen speelt. Toch lijkt het er veel op, omdat je een steeds uitbreidende wereld maakt en je ook tegenstand ondervindt van in-game beestjes of onverwachte gebeurtenissen die je karakter dood kunnen laten gaan. We rekenen Minecraft ook tot de voorlopers van de metaverse vanwege het realtime spelen en de uitbreiding van de wereld.
Er zijn al een behoorlijk aantal spellen die zich onderdeel noemen van de metaverse of zelfs beweren dat ze er een gemaakt hebben. Dit is natuurlijk afhankelijk van hoe je de metaverse of een metaverse omschrijft.
Een aantal belangrijke spelers is al flink aan de weg aan het timmeren om mee te doen aan de metaverse mogelijkheden, zoals Facebook (Meta), Google en Microsoft. Er staat nog flink wat op de rol bij veel bedrijven in een sector waar nog heel veel groei te verwachten is. Tot nu toe is play to earn en de metaverse nogal povertjes, maar bij Silicon Valley en in game- en techbedrijven staan ze te trappelen om deze groeimarkt van nieuwe ontwikkelingen te betreden.
Er zijn al een aantal metaverses die in eigendom zijn van grote tech bedrijven. Zowel Horizon Worlds, Roblox en andere werelden zijn gecentraliseerd. Jouw gegevens zijn dus in eigendom van deze bedrijven en kunnen gebruikt worden zoals de eigenaren willen. Het door grote platformen gedomineerde internet zal een staartje krijgen in de metaverse realiteit.
We zullen er een aantal bespreken.
Op zich is dit wel een charmant metaverse, waar je gratis spellen kunt spelen. Je krijgt een avatar die je aan kunt kleden met items die geld kosten, waar je voor kunt betalen met de in-game currency Robux. Uiteraard word je nogal aangespoord om van alles te kopen.
Je kunt hier ook zelf spellen maken en door sociale interactie beter maken. Als veel mensen jouw spel spelen kun je hier geld mee verdienen. Hiervoor heb je wel een premium account nodig, anders mag je niks verkopen.
Miljoenen (vooral) kinderen spelen hier dagelijks. Het gevaar van deze site is dat kinderen veel geld willen uitgeven voor allerlei dingen die ze graag willen hebben om leuker te kunnen spelen. Naast verslaving is dit een flauwe manier om kinderen geld af te troggelen.
Facebook heeft zijn naam niet voor de grap veranderd in Meta. Ze zijn daar bloedserieus over het maken van een metaverse en hebben al flink geïnvesteerd daarin via hun Meta Horizon Worlds. Horizon Worlds heeft al honderdduizenden spelers.
Zuckerberg kennende zal hij big money zien in een metaverse dat in eigendom is van Meta. Waarschijnlijk om nog meer private gegevens van gebruikers op te slaan en te verkopen en je lastig te vallen met nog gerichtere reclames dan voorheen. Een andere verklaring is dat Zuckerberg inziet dat de nieuwe vorm van sociale media zal liggen bij de metaverse en dat sites als Facebook al snel verouderd kunnen raken.
"Metaverse isn't a thing a company builds. It's the next chapter of the internet overall."
Play to earn games maken gebruik van blockchain, NFT en cryptocurrency om zo een brug te slaan tussen de echte en de virtuele wereld. De blockchain technologie slaat de gegevens op, de NFT toont welke items je allemaal hebt en de cryptocurrency geeft waarde aan je NFT’s en je avonturen in deze werelden.
Een groot voordeel van deze games ten opzichte van gecentraliseerde metaverses is het feit dat gamers veel tijd geïnvesteerd hebben in een spel en hun verdiende, gemaakte of gekochte items zijn gaan waarderen. Bovendien zijn ze gewoon geld waard. Bij centrale spelers krijg je dit niet.
Als we zouden beweren dat er meerdere metaverses bestaan, dan kunnen we wel een aantal play to earn games benoemen die voldoen aan een metaverse. Zulk een metaverse is dus een op zichzelf staande virtuele wereld die naast die van ons bestaat.
Bij sommige metaverses zul je een VR of AR bril op moeten zetten en inloggen op je account. Al je gegevens zijn hier opgeslagen op een blockchain, dus je kunt verder spelen met alles dat je tot nu toe verzameld hebt aan cryptocurrency en NFT’s.
Wat opvalt bij deze games is dat de gameplay echt pover te noemen valt. Je kunt vaak beter een PC-game of gratis online game spelen, die dit veel beter uitgewerkt hebben. Voorbeelden van gedecentraliseerde play to earn games:
Hier kun je met je avatar door verschillende werelden lopen. Je kunt je avatar aankleden met allerlei in-game NFT’s en je kunt ook zelf land kopen en daar van alles op bouwen en bijvoorbeeld entree vragen voor je casino of museum dat je gemaakt hebt.
Hoewel het meerdere onderdelen van een metaverse in zich herbergt zijn de speelbaarheid en graphics nogal pover. Je kunt hier ook rondlopen in themawerelden, zoals het Wilde Westen of zo.
Dit is een vergelijkbaar spel. Je loopt wat rond in een wereld, al is het bij dit “metaverse” zo dat je elke afzonderlijke wereld apart moet downloaden.
Vrijwel alle aspecten zijn gelijk aan die van Decentraland, behalve dat de graphics nog wat amateuristischer aandoen.
Bij beide spellen is het de vraag hoeveel mensen nou eigenlijk daadwerkelijk spelen, aangezien het nogal neer komt op het doelloos rondrennen in grote werelden.
Zoals de baas van Epic Games, Tim Sweeney, aangaf moet een metaverse een goed verdienmodel hebben om aantrekkelijk te blijven voor zowel spelers, maar vooral voor de mensen die het spel maken. Deze laatste groep, de ontwikkelaars en de creatieve mensen, moeten voldoende beloond worden voor het verbeteren van een game. Zo blijft het spel zich ontwikkelen en blijven mensen spelen.
Toch moet er ook aan de andere kant wat gebeuren. Tot nu toe hebben we gezien dat er goed gezorgd wordt voor de ontwikkelaars en investeerders, maar dat de spelers er bekaaid vanaf komen. Velen lijden zelfs verliezen omdat er nauwelijks iets verdiend kan worden of dat er financiële barrières opgeworpen worden voordat je mag spelen.
Als het een gecentraliseerd metaverse is moet er niet te veel aan de strijkstok blijven hangen van de centrale spelers met het verdienmodel van Web2.
Op zich mag een spel best wat kosten, maar dan moet je er wel wat voor terug krijgen. Tot nu toe zijn de spellen die in play to earn te zien zijn ver onder de maat en is een investering in een computergame een veel betere en leukere investering dan maar wat aanklooien met povere play to earn spellen. Werk aan de winkel!
Zoals je vaak ziet kunnen de succesvolle, grote bedrijven meer investeren dan de kleinere, waardoor het waarschijnlijk is dat bedrijven als Meta en Microsoft een stuk sneller zullen zijn met het uitrollen van werelden die aan de juiste voorwaarden voldoen, namelijk snelheid, speelbaarheid en schaalbaarheid. Logischerwijs zullen deze bedrijven hun investeringen beschermen via een soort koppelverkoop, waardoor alles aan elkaar gelinkt is en je bijvoorbeeld een personage met attributen of apparaten die je hebt in een commerciële metaverse onbruikbaar zijn op alle andere werelden.
In de echte wereld zul je tegen beperkingen aanlopen. Zo is het totale landoppervlak van de aarde eindig. In de metaverse kun je eindeloos stukken land toevoegen.
In de echte wereld kun je niet vliegen, door muren lopen, zien wat op Mars gebeurt, et cetera. In de metaverse kun je alles wat de ontwikkelaars verzonnen hebben.
Als de totale wereld wordt nagebouwd in een metaverse kun je alle locaties ter wereld op een realistische manier bezoeken zonder van je stoel te komen. Dat scheelt weer wat rondjes met het vliegtuig.
In de echte wereld heb je wellicht allerlei gebreken. In de metaverse kun je vrijelijk bewegen volgens de regels van het spel of de app.
In de metaverse kun je gevaarlijke dingen zodanig ervaren dat het niet van echt te onderscheiden is. Op deze manier kun je zonder gevaar net zo lang oefenen, totdat je klaar bent om dit in de fysieke wereld uit te gaan proberen.
Bij het creëren van virtuele winkels kan er heel veel bespaard worden door de aanbieder, maar ook door de klant. De klant hoeft niet meer fysiek naar een winkel te gaan en de aanbieder bespaart flink op magazijnkosten, overproductie, verkopers en logistiek.
Veel mensen zouden hun brood kunnen verdienen in de metaverse. Zodra er genoeg spelers zijn en er genoeg geld binnenkomt kan het team van een spel of een DAO ervoor kiezen om vaste medewerkers aan te stellen die binnen een metaverse een beroep uit gaan oefenen.
Kunstzinnige mensen kunnen bijvoorbeeld designer worden van wearables, landoppervlakten of andere visuele aspecten.
Succesvolle avatars kunnen anderen inhuren om bijvoorbeeld dingen te farmen voor de toppers, zodat zij hun tijd aan iets anders kunnen besteden.
In de dienstverlening kunnen grote groepen mensen aangesteld worden, onder anderen gidsen die je vertellen waar dingen zijn of hoe je iets moet doen.
Feitelijk kunnen de meeste beroepen ook in de metaverse worden uitgeoefend, zo lang er maar genoeg geld binnenkomt.
Als de aanbieder van een metaverse een gecentraliseerde speler is kan die over nóg meer private gegevens van je beschikken, omdat hij nu ook gesprekken met andere avatars van je kan zien, inclusief lichaamstaal. Deze kan hij verkopen of je zeer gerichte reclames te sturen die nogal griezelig aan kunnen doen en je schuchter kunnen maken om iets belangrijks te delen met je medespelers. Zelfcensuur kan een belangrijke issue worden in een metaverse van een van de grote spelers.
Om al die werelden weer te geven kost enorm veel computing power en heeft dus een zware ecologische voetafdruk.
Hoe meer spelers mee gaan spelen, hoe langzamer het spel kan worden. Stel je voor dat honderden miljoenen mensen gaan inloggen en een spel spelen of een app gebruiken. Op een gegeven moment kom je gewoon niet meer vooruit. Een stap naar voren zetten kan dan minuten gaan duren. Voor je het weet zit je in “the old days” waar je een cursus gitaarspelen kon afwerken in de tijd dat je één online spel uitspeelde.
Wat we ook niet moeten vergeten is dat mensen zich veilig moeten kunnen voelen in een wereld. Zo krijg je al snel vragen over privacy, lastigvallen, belediging of andere issues die nu de sociale media al plagen. Daar komt nog bij dat het de vraag is of je iemand zo maar mag afknallen in de metaverse, of de avatar anderszins mag benadelen.
Een groot nadeel van dit soort constructies is dat de eigenaren overnight de voorwaarden kunnen aanpassen en bijvoorbeeld een maandelijkse contributie gaan eisen, nadat spelers al jaren geïnvesteerd hebben in het spel. Deze truc gebruikte Google bijvoorbeeld met YouTube, waar ze eerst gebruikers content lieten uploaden, waarna ze geld vragen voor een abonnement zonder reclame. In een decentrale DAO is dit vrijwel onmogelijk, omdat gebruikers tegen zullen stemmen.
Een ander nadeel van een metaverse is dat zulk een wereld één grote reclamezuil is met lachende mensen, perfecte banen, dure kleding en geweldige huizen. Zo lang je in deze wereld vertoeft zet je je Macleans smile op en vergeet je de rest. Zodra je 5 minuten naar het nieuws kijkt dringt de harde werkelijkheid weer tot je door.
Verslaving ligt ook altijd op de loer, vooral voor mensen die de metaverse leuker vinden dan de echte wereld.
“I don’t see someone strapping a frigging screen to their face all day and not wanting to ever leave.”
Een avatar is een denkbeeldige digitale identiteit die je door een digitale onlinewereld kan voeren. Deze avatars hebben allerlei attributen en kenmerken die hem onderscheiden van andere avatars. Je kunt een avatar steeds uitbouwen met nieuwe items, zodat hij steeds meer gaat lijken op wie je wilt zijn in een bepaalde virtuele wereld.
Een avatar kan zelf een NFT zijn en zijn kleding, woning, wapens, naam en alle andere attributen die bij deze avatar horen kunnen een NFT zijn die geld waard zijn en dus ook geld kosten om aan te schaffen.
Een avatar kan omschreven worden als je digitale tegenhanger. Meestal kun je met je avatar ook communiceren met andere avatars. Tegenwoordig kan een avatar zelfs je lichaamshouding en gebaren weergeven, waardoor je lichaamstaal je meer aanwezig doet zijn.
Bij de opkomst van sociale media hebben we al gezien dat je online identiteit steeds belangrijker is geworden voor vooral jonge mensen. Met de komst van de avatar zal dit nog veel belangrijker worden en de vraag is of iedereen wel goed genoeg beschermd kunnen worden tegen een onrealistisch zelfbeeld op basis van een virtuele avatar.
Sinds de komst van enorme bedrijven die je data verkopen aan bedrijven en je gerichte reclame sturen op basis van algoritmen hebben Google, Facebook, Amazon en dergelijke een slechte naam gekregen op het gebied van privacy.
Een Self-Sovereign Identity (SSI) is een verzameling gegevens op een blockchain die in beheer is van de gebruiker zelf. Alleen de gebruiker heeft de private keys van deze SSI en kan anderen toestemming geven om er (eventueel tegen betaling) gebruik van te maken. SSI is een onderdeel van het toekomstige Web3.
Als deze gegevens in een metaverse gebruikt worden zullen de gegevens decentraal worden vastgelegd op duizenden computers, zodat het voor iedereen duidelijk is van wie deze gegevens zijn.
Verdere decentralisatie kan nog optreden als alle beslissingen gemaakt worden door een DAO, zodat grote bedrijven of ontwikkelaars geen ongelijk speelveld creëren.
Wie toegang heeft tot deze gegevens is dus voor een metaverse enorm belangrijk. Waar gegevens op social media belangrijk zijn, in een metaverse zul je nog veel meer van jezelf prijsgeven en de grote bedrijven zullen absoluut proberen hier toegang tot te krijgen, zodat ze nóg meer over je weten.
Facebook heeft zijn naam al veranderd in Meta en wil dus graag meedoen aan deze nieuwe ontwikkeling. Uiteraard zal Meta de eigenaar worden van jouw gegevens, dus of je werkelijk aan een spel als Horizon Worlds wilt meedoen? Buiten het feit dat je maar voor de helft in beeld komt!
Bepaalde spellen maken gebruik van NFT’s om van alles te genereren, zoals de opsmuk van je avatar. Deze attributen kun je aanschaffen voor de in-game cryptocurrency.
Vaak hebben ze meerdere crypto’s, waarbij je de ene crypto gebruikt om dingen aan te schaffen en de andere kun je verdienen door het spel te spelen.
Zodra een spel meer populariteit verwerft gaat de economie beter lopen. Spelers hebben dan de neiging om meer geld te investeren in allerlei onderdelen van deze wereld, vergelijkbaar met mensen die veel van honkbal houden en petjes en andere honkbalkleding, bats en ballen kopen. Shirts met een naam op de rug of van een bepaald merk zijn vaak ook populair en dat zie je in de metaverse nu ook terugkomen.
Het hebben van meerdere cryptocurrencies in een game kan de economie sterk compliceren.
Een NFT in de metaverse is een non-fungible token (niet inwisselbaar token) dat op allerlei manieren kan worden gebruikt.
Zo heb je de NFT waar er maar 1 van is, zoals land of je naam. Deze zijn uniek en vaak veel geld waard.
Andere NFT’s kunnen common (veel voorkomend) zijn, uncommon of rare. Hoe zeldzamer een NFT, hoe duurder hij meestal is. In veel spellen uit de metaverse kun je niet spelen zonder een aantal NFT’s aan te schaffen. Je mag bijvoorbeeld niet in je nakie rondlopen met je avatar.
In een aantal spellen kun je ook zelf NFT’s maken en die op de marktplaats verkopen. Ben je hier handig in, dan kun je hier goed mee verdienen.
De NFT is inmiddels ook gevonden door grote merken als Nike en Gucci. Zij verkopen in allerlei spellen al NFT’s waar hun merk op staat.
Het is zonder meer voor de hand liggend dat AI een belangrijke rol gaat spelen in de metaverse. Als werelden steeds groter worden zal het steeds lastiger worden om de boel bij elkaar te houden.
Op een gegeven moment zullen er machine learning en deep learning bots ingezet worden die met iedere move die ze maken sneller en efficiënter worden. Op het gebied van Augmented Reality zal direct AI ingezet worden om gegevens van de buitenwereld een game binnen te halen via bijvoorbeeld oracles.
AI zal ook ingezet worden voor het genereren van content die in de metaverse gebruikt zal worden. Te denken valt aan songs, in-game items en omgevingen die verfraaid worden met behulp van AI door een gebruiker. Zo zal de gebruiker een steeds grotere bijdrage gaan leveren en kunnen de ontwikkelaars zich bezighouden met het vloeiend verlopen van de basisprocessen.
De verwachting is dat metaverses enorm kunnen groeien als er eenmaal quantum computers zijn, want die werken veel efficiënter. Tot die tijd zal het toch wel een beetje behelpen zijn met werelden die steeds uitbreien en steeds meer computing power nodig hebben om fatsoenlijk te werken.
De metaverse is eigenlijk een onderdeel van Web3. Web1 betrof statische, read-only webpages. Web2 is een fase waar we nu in zitten, met de techreuzen en de kwestie rond de eigendom van gegevens. Het is de read and write fase.
Web 3.0, decentraal internet, bestaat uit read, write and own. In een Web3 omgeving is de gebruiker eigenaar van alles wat hij online doet, in het ideale geval bezit hij slecht één profiel. Hij kan besluiten om zijn gegevens te verkopen, maar kan ook volledig anoniem door het internet lopen zonder gevolgd te worden. In Web3 ben je in het bezit van een Self-Sovereign Identity, waarbij je van het moment van inloggen met je persoonlijke profiel totdat je uitlogt complete controle hebt over wie wat met jouw gegevens mag doen.
Met Web3 kun je al je gegevens op een blockchain opslaan, waar alleen jij de private sleutels van hebt en dus eigenaar van bent. Decentrale apps met de mogelijkheid van smart contracts kunnen dit voor je regelen. Meestal moet je een wallet koppelen aan een game, zodat de blockchain opslaat wat je allemaal vergaard hebt.
De metaverse(s) kunnen ook besluiten om een DAO op te richten, waardoor alle gebruikers zelf bepalen welke richting ze opgaan qua ontwikkelingen.
Als Web3 en de metaverse samenkomen zou je dus met 1 profiel in kunnen loggen en dan kun je zó alle spellen en websites binnenlopen met hetzelfde profiel. Dit lijkt wel wat op Google wachtwoordenbeheer, maar dan zonder een centrale speler die de voorwaarden kan aanpassen in jouw nadeel.
De metaverse is in allerlei richtingen weer heel actueel geworden in de tijd van corona. Heel veel mensen moesten toen thuisblijven en een grote groep bedrijven heeft toen in de metaverse werkelijkheid bijeenkomsten gehouden om toch nog enige productiviteit te behouden.
Deze bedrijven zijn erachter gekomen dat dit eigenlijk heel veel voordelen heeft en komen nu nog vaak online samen om in een virtuele omgeving te vergaderen en zodoende tijd en geld te besparen zonder dat het ten koste gaat van de productiviteit.
De online virtuele wereld is in deze tijd flink uitgebreid.
Een open metaverse is een platform dat uit meerdere 3D werelden bestaat waarin hij van de ene wereld naar de andere kan wippen. Zo zou je NFT’s die je in de ene game hebt verdiend in een andere game kunnen gebruiken. Het voordeel van zulk een open metaverse is dat je items niet opgesloten zitten in een bepaalde metaverse en onbruikbaar zijn in andere, waardoor je afhankelijk wordt van één aanbieder.
Een open metaverse is nog toekomstmuziek, als het ooit al gerealiseerd kan of zal worden.
Een gesloten metaverse betekent dat alles dat je verzamelt alleen geldig is in het spel dat je speelt. Dit is gebruikelijk in allerlei werelden, zoals Horizon Worlds of Decentraland. Zodra een spel zijn populariteit verliest hebben je items geen of weinig waarde meer.
Een andere verklaring van een gesloten metaverse is één wereld die alle andere in zich bevat. Tot de komst van quantum computers lijkt ons dit onuitvoerbaar.
Laten we in ieder geval hopen dat welke vorm van metaverse er ook komt deze vrij toegankelijk is en niet in handen van grote bedrijven die er elke cent uit proberen te persen.
Als de metaverse steeds populairder wordt zal fysieke sociale interactie steeds minder vaak voorkomen. Het risico bestaat dat mensen zich zullen gaan afsluiten voor de echte wereld en een schijnleven gaan leiden in de metaverse in een dystopisch escapisme.
Vooral introverte mensen kunnen hier extra gevoelig voor zijn, omdat zij vaak niet geschikt zijn voor bijeenkomsten in groepen of dat zo voelen. Als zij als 3D avatar een vergadering kunnen bijwonen van het bedrijf waar ze voor werken vinden ze dat vast prima.
We zien nu al vormen van dit escapisme bij mensen die vergroeid zijn met hun smartphone en bij iedere rinkeltje, belletje en geluidje direct naar hun apparaat grijpen om te reageren. De metaverse kan hierin een nog veel omvangrijkere rol gaan spelen, waardoor mensen vrijwel onbereikbaar worden met hun headset op, waardoor ze niks meer zien of horen.
Daarom zal augmented reality waarschijnlijk sneller groeien in het sociale domein dan virtual reality, omdat je dan nog een link met de werkelijkheid behoudt. Bij het gamen zal het omgekeerde gebeuren, je wil dan compleet “van de wereld” zijn.
Een andere mogelijkheid is juist goed voor de gezondheid, als je op een zonnige dag lekker in het park virtueel samenkomt, zodat je niet in dat muffe kantoor hoeft te zitten. Ook het betrekken van fysiek beperkte mensen bij de wereld kan een positieve ontwikkeling genoemd worden.
Buiten de gevaren voor de gezondheid, zoals weinig beweging, slecht eten en psychologische deprivatie van het groepsinstinct kunnen mensen ook onaangepast gedrag gaan vertonen als ze er eens een keertje uit gaan of overweldigd worden door de indrukken van levende wezens.
Een voorbeeld uit World of Warcraft (Southpark).
Uiteindelijk kunnen sommige mensen vinden dat de metaverse een belangrijkere wereld is dan de echte fysieke wereld. Maar ja, wie zegt dat wat wij de fysieke echte wereld noemen niet al een metaverse is voor een andere fysieke wereld?
De metaverse heeft allerlei mogelijkheden om in te investeren. Vooral de gaming industrie zal steeds meer gaan verdienen in deze sector. Een investering in deze sector zou dus wel eens een gouden greep kunnen zijn.
Toch zullen ook andere activiteiten steeds meer geld op gaan leveren, vanwege specifieke toepassingen in de virtuele wereld.
Zo zal vergaderen met een ruimte vol avatars best populair kunnen worden. Studeren met een avatar als leraar is ook mogelijk. Werken in de virtuele ruimte om kosten te besparen en tijd.
Ook het dragen van merkkleding en andere merkgerelateerde zaken kunnen veel geld gaan opleveren in de metaverse. Sommige items worden zelfs duurder als ze in de metaverse als NFT verkocht worden!
In-game NFT’s hebben de neiging om in het begin van een spel goedkoop te zijn en gaandeweg steeds duurder, vooral als de ontwikkelaars alles verkocht hebben en je items moet kopen van je medespelers. Daarom is het vaak verstandig om heel vroeg erbij te zijn als je wilt investeren in land of zeldzame NFT’s, maar zodra je van andere spelers moet kopen de boel de boel te laten.
Als er uiteindelijk sprake is van een echt metaverse (1 virtuele wereld die alle andere werelden insluit) zal er toch sprake moeten zijn van standaardisering. Dit zullen open source standaarden moeten zijn, zodat iedereen er gratis gebruik van kan maken, anders komen er problemen met rechten.
Uiteindelijk zullen alle werelden dus interoperabel moeten zijn, maar is dit realistisch?
Stel je hebt een oorlogsspel waar je met tanks door de straten rijdt en op andere tanks schiet, kun je deze tanks dan zomaar binnen laten rollen in een sociaal spel waar je feestjes viert? Wat moet een tank op een feestje?
Als we realistisch zijn dan kunnen we wel stellen dat een echt metaverse er nooit van zal komen, tenzij alles door dezelfde groep wordt ontwikkeld. Ieder spel heeft zijn eigen normen, waarden en gameplay. Deze zullen nooit samenkomen.
Wat wel kan is het creëren van standaarden die we al kennen: TCP/IP, ICMP, FTP, et cetera. Andere standaarden kunnen ook geïntegreerd worden, zoals filestandaarden, geluidsstandaarden, et cetera. Zo lijkt de komst van decentraal internet (Web3) een kansrijkere positie te hebben dan een echt metaverse.
Maar moeten we wel een metaverse willen waar alle andere applicaties in kunnen draaien? Het gevaar van monocultuur is dat als hij omvalt, alles weg is.
Het samenbrengen van meerdere spelers op de gaming markt loopt ook heel snel aan tegen copyrights en onwil om gegevens te delen door bedrijven.
Daarom denk ik dat het prima is als er allerlei metaverses zullen bestaan naast de andere, zodat mensen zelf kunnen kiezen welk verhaal ze het leukste vinden. Of het nu een game is met cryptocurrency, vergaderen of muziek draaien, keuze en concurrentie is essentieel om vooruitgang te blijven boeken. Wat massaal gebruikt zal worden zal winnen, omdat de beste dan gewonnen heeft.
Dit hoeft niet altijd zo te zijn, het kan ook te maken hebben met het bandwagon effect zoals bij veel sociale media, waardoor het grootste netwerk en niet de beste wint, maar er is wel wat te kiezen.
“What is inevitable is not death but change. Change is the only abiding reality. The metaverse evolves, fractally and forever. Saints become sinners, sinners become saints. Dust becomes men, men become gods, gods become dust.”